Μπορεί το μπιφτέκι να έχει γίνει γνωστό σε όλο τον κόσμο από τον βασικό του ρόλο στο αμερικάνικο χάμπουργκερ, όμως η προέλευση του ξεκινάει αιώνες πριν στην Ευρώπη, όπου δεν αποτελούσε fast food αλλά λιχουδιά των ανώτερων τάξεων.
Πρόγονο του μπιφτεκιού αποτελεί το γκουρμέ ταρτάρ ή Steak Tartare, δηλαδή ψιλοκομμένος ωμός κιμάς από μοσχαρίσιο φιλέτο, το οποίο στα γαλλικά ονομάζεται “bifteck”, στον οποίον έχουν προστεθεί πίκλες, αντζούγια, κρεμμύδι, αυγό και συνήθως κάποια σάλτσα και σερβίρεται άψητο σε σχήμα δίσκου.
Στο μεσαίωνα ο κιμάς αποτελούσε λιχουδιά μόνο για τις υψηλές τάξεις. Για πρώτη φορά εμφανίζεται σε μορφή σάντουιτς, ανάμεσα σε ψωμί δηλαδή, το 1765 όταν ο Άγγλος ευγενής John Montagu αποφάσισε ότι δεν ήθελε να λερώνει τα δάχτυλα του την ώρα που έπαιζε χαρτιά.
Το μπιφτέκι φτάνει πρώτη φορά στην Αμερική με μετανάστες από το το Αμβούργο στις αρχές του 19ου αιώνα. Στο μενού των εστιατορίων των Γερμανών μεταναστών υπάρχει και το Hamburgh Steaκ, μοσχαρίσιος κιμάς με αυγό ή γάλα, αλάτι και πιπέρι, τηγανισμένος ή ψημένος στο γκριλ. Το πιάτο αυτό γίνεται γρήγορα γνωστό και φτάνει να πωλείται ακόμα και σε καντίνες και πάγκους του δρόμου. Επειδή όμως ήταν δύσκολο για τους περαστικούς να φάνε ένα ζουμερό μπιφτέκι με γυμνά δάχτυλα, κάνει την εμφάνιση του το ψωμί.
Οι διεκδικητές και οι εκδοχές για το πρώτο χάμπουργκερ δεν σταματούν, αυτό που ξέρουμε με σιγουριά όμως είναι ότι το μπιφτέκι εύκολα αντικαθιστά τον χοιρινό γύρο στην πίτα και είναι τρομερά νόστιμο.