Η ακατάπαυστη λαιμαργία ενός ατόμου το οποίο έχει καταναλώσει μεγάλη ποσότητα φαγητού σε ένα γεύμα, σχολιάζεται συνήθως από τους συνδαιτυμόνες με τη φράση “έφαγε τον αγλέορα”. Τι συμβολίζει όμως αυτό και τι είναι ο αγλέορας;
Ο “αγλέορας” ή “αγλέουρας” είναι ένα δηλητηριώδες φυτό με την επιστημονική ονομασία “ελλέβορος” το οποίο ανήκει στην οικογένεια δικοτυλήδονα βατραχοειδή. Το σημερινό του όνομα αποτελεί παραφθορά της αρχαίας ονομασίας του, επίσης σε διάφορα μέρη της Ελλάδας είναι γνωστό και με τις ονομασίες γαλατσίδα, σκάρφι, κάρπη, καρπί.
Όπως και με τα περισσότερα δηλητηριώδη φυτά, ο αγλέορας χρησιμοποιείται από την αρχαίοτητα για θεραπευτικούς σκοπούς την παραγωγή φαρμακευτικών σκευασμάτων. Το πικρό αυτό φυτό με τη στυφή γεύση έχει την δυνατότητα να προκαλέσει σε μικρή δόση ναυτία και εμετό. Σε μεγάλη ποσότητα όμως και χρήση από κάποιον που δεν γνωρίζει προκαλεί έντονες διαταραχές στον οργανισμό και οδηγεί μέχρι τον θάνατο.
Στην αρχαιότητα έδιναν τον ελλέβερο σε ανθρώπους τρελούς από όπου προέκυπτε η φράση “ελλεβόρου δείσθαι”, δηλαδή “είναι για δέσιμο” στην σημερινή ερμηνεία. Αργότερα οι Βυζαντινοί, πλέον εξοικειωμένοι με τις ιδιότητες του φυτού, έκαναν χρήση του αγλέορα για να ξαλαφρώσουν το στομάχι τους από την κατανάλωση μεγάλης ποσότητας φαγητού προκαλώντας στον οργανισμό εμετό. Από κει προήλθε και η σημερινή μεταφορική φράση “έφαγε τον αγλέορα”.